Το Clinical Pilates είναι η θεραπευτική προσέγγιση της μεθόδου του Pilates σε ασθενείς με μυοσκελετικά και νευρολογικά προβλήματα.
Είναι η προοδευτική διαταραχή του νευρικού συστήματος. Σταδιακά, παρατηρείται μείωση των επιπέδων ντοπαμίνης. Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως η αργή κίνηση, η δυσκαμψία μυών, ο μειωμένος συντονισμός, η αστάθεια και πολλές φορές η κατάθλιψη.
Είναι μία μορφή σωματικής άσκησης που επικεντρώνεται στη σωστή στάση του σώματος, τη σταθεροποίηση του κορμού, την ισορροπία, τον έλεγχο, τη δύναμη, την ευλυγισία και τη σωστή αναπνοή.
Εμπνευστής και δημιουργός της ήταν ο J. Pilates στις αρχές του 20ού αιώνα στη Γερμανία. Αρχικά, η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε αμιγώς για θεραπευτικούς σκοπούς, σε συνδυασμό με την κλασική φυσιοθεραπεία.
Σε ασθενείς που χρήζουν εξειδικευμένη και εξατομικευμένη προσέγγιση.
Η χρήση των ειδικών μηχανημάτων της μεθόδου είναι απαραίτητη, αφού εξασφαλίζει μεγάλη ποικιλία στο ασκησιολόγιο, με στόχο το βέλτιστο προπονητικό αποτέλεσμα.
Κάθε ασθενής είναι διαφορετικός. Άρα, το πλήθος των συνεδριών εξαρτάται από την παθολογική κατάσταση του ασθενούς. Ίσως, να χρειαστεί να κάνει ακόμα και εφ’ όρου ζωής όταν αναφερόμαστε σε μη αναστρέψιμες βλάβες και θέλουμε να διατηρήσουμε μια καλή ποιότητα ζωής με απόλυτη λειτουργικότητα!
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, εξαρτάται από την παθολογική κατάσταση του ασθενή. Συνήθως, πραγματοποιούνται δύο (2) έως πέντε (5) συνεδρίες.
Η κάθε συνεδρία διαρκεί από τριάντα (30) έως εξήντα (60) λεπτά. Ο κάθε ασθενής είναι ξεχωριστός, συνεπώς οι αντοχές του (αιμοδυναμικά) θα προσαρμοστούν σταδιακά στις ενεργειακές απαιτήσεις της άσκησης. Μάλιστα, εάν δεν ασκούνταν στο παρελθόν, ίσως χρειαστεί λίγο περισσότερο χρόνο προσαρμογής σε σχέση με έναν ασθενή που αθλούνταν ή αθλείται.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο θεράποντας ιατρός την ανάγκη μας για ένταξη σε ένα τέτοιο πρόγραμμα. Ο υπεύθυνος του Clinical Pilates θα πρέπει να έρθει σε συνεννόηση με τον θεράποντα, για γνωρίζει το πλήρες ιατρικό ιστορικό, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί περαιτέρω η κατάσταση της υγείας του με φορτία που ίσως δεν μπορεί να διαχειριστεί αμέσως το εκάστοτε ανθρώπινο σώμα. Άλλη διαχείριση έχει για παράδειγμα ένας ασθενής με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπαθεια και άλλη ένας ασθενής μη καπνιστής με Parkinson.
1. Βελτίωση ισορροπίας.
Οι ασκήσεις Pilates βοηθούν στην ισορροπία και τον συντονισμό. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να πραγματοποιείται ασκησιολόγιο που επικεντρώνεται σε θέσεις/στάσεις του ενός ποδιού, καθώς μπορεί να μειώσει την πιθανότητα πτώσης.
2. Καλύτερη ποιότητα ζωής.
Η ντοπαμίνη βοηθά στον έλεγχο του κέντρου ευχαρίστησης του εγκεφάλου, συνεπώς η μείωση της οδηγεί στο πρώτο, σε συχνότητα εμφάνισης, μη κινητικό σύμπτωμα της νόσου, την κατάθλιψη. Ωστόσο, η άσκηση είναι σε θέση να βοηθήσει στην αντιμετώπισή της. Έρευνες έδειξαν ότι τα άτομα με νόσο Parkinson που ασκούνταν τακτικά για τουλάχιστον 2,5 ώρες την εβδομάδα ανέφεραν βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους σε διάστημα δύο ετών σε σύγκριση με εκείνα που δεν ασκήθηκαν για το ίδιο διάστημα.
3. Βελτίωση ευλυγισίας.
Λόγω της μυϊκής ακαμψίας, τα άτομα με νόσο Parkinson παρουσιάζουν μειωμένη ευλυγισία που οδηγεί σε αρθρικό και μυϊκό πόνο. Κάνοντας χρήση βοηθημάτων και εξοπλισμού, το Pilates μπορεί να βελτιώσει τη γενικότερη ευλυγισία, τη θωρακική κινητικότητα, τη δύναμη των μυών της πλάτης και της συνολικής ισορροπίας, καθώς το κέντρο βάρους ευθυγραμμίζεται καλύτερα.
Και μην ξεχνάτε:
"Η κίνηση δίνει ζωή και η άσκηση καλύτερη ποιότητα ζωής..."
